lunes, 1 de abril de 2013

EL TESTAMENTO DEL CERDITO: M. GRVNNIVS COROCOTTA



Esta curiosa composición es de autor anónimo, y se data hacia el año 350 d.C. Fue muy popular en su momento, ya que San Jerónimo, en la introducción al libro XII de sus “Comentarios al profeta Isaías”, la menciona de este modo: Testamentum Grunnii Corocottae porcelli decantant in scholis puerorum agmina cachinnantium: “legiones de niños, riéndose a carcajadas, recitan cantando en las escuelas el testamento del cerdito Gruñón Corocotta”. Esta popularidad denota posiblemente una mayor antigüedad de la obrita.
 
Se trata del remedo cómico del acto legal romano de redacción de un testamento, dejando legados y asegurándose de la construcción del mausoleo con su correspondiente inscripción.

 
Incipit testamentum porcelli.
 
 M. Grunnius Corocotta porcellus testamentum fecit. Quon-|iam manu mea scribere non potui, scribendum dictavi. |       
 
Magirus cocus dixit: «Veni huc, eversor domi, solivertiator, fugitive porcelle, et hodie tibi dirimo vitam».      
 
Corocotta por-|cellus dixit: «Si qua feci, si qua peccavi, si qua vascella pedibus | meis confregi, rogo, domine coce, vitam peto, concede roganti». |       
 
Magirus cocus dixit: «Transi, puer, affer mihi de cocina cultrum, | ut hunc porcellum faciam cruentum».
 
  Porcellus comprehenditur  a famulis, ductus sub die XVI Kal. Lucerninas, ubi abundant cymae, Clibanato et Piperato consulibus. Et ut vidit se mori-|turum esse, horae spatium petiit et cocum rogavit, ut testa-|mentum facere posset. Clamavit ad se suos parentes, ut de | cibariis suis aliquid dimitteret eis.

Qui ait: «Patri meo Verrino Lardino do lego dari glandis modios | XXX, et matri meae Veturinae scrofae do lego dari Laconicae | siliginis modios XL, et sorori meae Quirinae, in cuius votum | interesse non potui, do lego dari hordei modios XXX. Et de meis visceribus dabo donabo sutoribus saetas, rixoribus capitinas, | surdis auriculas, causidicis et verbosis linguam, bubulariis in-|testina, isiciariis femora, mulieribus lumbulos, pueris vesicam, | puellis caudam, cinaedis musculos, cursoribus et venatoribus | talos, latronibus ungulas. Et nec nominando coco legato dimitto popiam et pistillum, quae mecum attuleram: de Thebeste | usque ad Tergeste liget sibi collum de reste.  

Et volo mihi | fieri monumentum ex litteris aureis scriptum:
 
M. GRVNNIVS COROCOTTA PORCELLVS
VIXIT ANNIS DCCCC. XC. VIIII. S.
QVOD SI SEMIS VIXISSET,
MILLE ANNOS IMPLESSET.
 
Optimi amatores mei vel consules vitae, rogo vos ut cum corpore meo bene faciatis, | bene condiatis de bonis condimentis nuclei, piperis et mellis, | ut nomen meum in sempiternum nominetur. Mei domini vel | consobrini mei, qui testamento meo interfuistis, iubete signari». |
 
Lardio signavit.
Ofellicus signavit.
Cyminatus signavit.
Lucanicus signavit.
Tergillus signavit.
Celsinus signavit.
Nupti-|alicus signavit. |
 
  Explicit testamentum porcelli sub die XVI Kal. Lucerninas | Clibanato et Piperato consulibus feliciter.

Via: Bibliotheca Augustana
 
 
 
Comienza el testamento del cerdito.
 
El cerdito Marco Gruñón Corocotta hizo testamento. Ya que no podía escribirlo de mi propia mano, lo dicté para que lo escribieran.
 
Cocinador, el cocinero, dijo: "Ven aquí, destructor de la casa, hocicador de suelos, cochino huidizo, que hoy voy a acabar con tu vida".
 
El cerdito Corocotta dijo: "Por favor, si hice algo malo, si en algo pequé, si rompí con mis patas la vajilla, ay, señor mío cocinero, te pido que me perdones la vida, sé indulgente con el que te ruega".
 
Cocinador el cocinero dijo: "Ve, pinche, y acércame un cuchillo de la cocina, que voy a rajar y desangrar a este cerdo".
 
El cerdito fue atrapado y conducido por los criados el decimosexto día antes del mes de las Lamparillas, cuando abundan los repollos, en el año de los cónsules Horneado y Pimentado. Cuando comprendió que iba a morir, solicitó una hora de tiempo y rogó al cocinero que le permitiera hacer su testamento. A voces llamó junto a sí a su familia, para que cada uno recibiera algo de sus provisiones.
 
  Y así dice: “A mi padre, Verraco Mantecoso, doy y lego para que le entreguen 30 medidas de bellotas, y a mi madre, Lechona Viejecita, doy y lego para que le entreguen 40 medidas de trigo candeal de Laconia; a mi hermana Romulina, a cuyas bodas no pude asistir, doy y lego para que le entreguen 30 medidas de cebada. Igualmente daré y donaré de lo mío más íntimo: a los zapateros mis cerdas, a los pendencieros mi hocico, a los sordos mis orejas, mi lengua a los picapleitos y charlatanes, mis intestinos a los embuchadores de carne de buey, mis muslos a los saladores de jamones, mis sedes sexuales a las mujeres, a los muchachos mi vejiga, a las muchachas mi colita, mis músculos a los mariquitas, mis fuertes tobillos a corredores y cazadores, a los ladrones mis pezuñas. Y, sin citarlo por su nombre, dejo como legado al cocinero el mortero y la mano de mortero que me había traído conmigo desde Thebeste hasta Tergeste: ¡Ojalá que se ahorque de una ristra de ajos!”
 
“Y quiero que se me erija un monumento fúnebre, con esta inscripción en letras de oro:
 
 M. GRUÑÓN COROCOTTA, CERDITO,
VIVIÓ 999 AÑOS Y MEDIO.
SI HUBIESE VIVIDO MEDIO MÁS,
HABRÍA COMPLETADO LOS MIL AÑOS.
 
“A los que más me aman o a los que habéis decidido sobre mi vida, os ruego que hagáis algo bueno con mi cuerpo, que condimentéis mis partes blandas con buenas especias, pimientas y mieles, para que mi nombre sea recordado por siempre. Dueños míos y parientes, que habéis asistido al acto de mi testamento, haced el favor de firmarlo”.
 
Firmó Mantecón.
Firmó Bocadito de Carne.
Firmó Asado al Comino.
  Firmó Asado a la Lucana.
  Firmó Asado a la Espalda.
Firmó Asado al Celso.
Firmó Asado Nupcial.
 
Aquí termina felizmente el testamento del cerdito, hecho el día decimosexto antes del mes de las Lamparillas del año del consulado de Horneado y Pimentado.
 
 
 
  Estas viñetas, que no dejan de tener gracia, recuerdan lejanamente al Testamentum Porcelli.
 
 
.

2 comentarios:

  1. Con algo de retraso, pero parece que el cerdito tiene ya su monumento.

    http://esculturaurbana.com/paginas/lue004.htm

    ResponderEliminar
  2. Muchas gracias buena entrada perfecta edición.

    ResponderEliminar